Erotomania – jakie są objawy i sposoby leczenia seksoholizmu

0
2723
Seksoholizm

Seksoholizm, czyli uwarunkowanie od stosunku seksualnego, to taki sam nawyk jak alkoholizm czy narkomania, w związku z tym jest niezwykle destruktywny. Nadmierna, patologiczna konieczność dokonywania aktywności seksualnych całkowicie ma przewagę nad konkretną osobą oraz z czasem staje się dla niej, oraz nierzadko również dla jej rodziny źródłem cierpienia. Jakie są przyczyny oraz objawy seksoholizmu? Jak jest prowadzone leczenie takiego uzależnienia?

Seksoholizm

Seksoholizm, inaczej erotomania, oznacza uzależnienie od uprawiania seksu. Seksoholizm przynależy do kategorii uzależnień behawioralnych oraz jest takim samym nawykiem jak alkoholizm, narkomania czy hazard. Seksoholik jest uzależniony od konkretnych przyzwyczajeń seksualnych, co okazuje się czasowym bądź trwałym naciskiem ich działania w kierunku wzbudzenia podniecenia oraz fascynacji (np. u narkomana takie postępowanie powoduje otrzymanie leku odurzającego). Wszystko dlatego, że stosunek seksualny, analogicznie jak narkotyki lub alkohol, wpływa na tzw, system wygranej w umyśle. Podczas orgazmu, po spożyciu alkoholu, przyjęciu narkotyków lub wygranej w kasynie (w wypadku hazardu) w systemie całego naszego organizmu bardzo szybko zwiększa się poziom endorfin, czyli hormonów szczęścia, które polepszają nastawienie oraz podnoszą stopień zadowolenia. Jednak u niektórych seksoholików do euforii może prowadzić dreszcz oczekiwania oraz podbijania, natomiast nie sam akt seksualny. Jak wychodzi z informacji Amerykańskiego Stowarzyszenia Problemów Seksualnych (American Association on Sexual Problems), uzależnionych od seksu jest 10–15 proc. Amerykanów, więc blisko 25 milionów jednostek. Około 80 proc. osób seksoholików to mężczyźni.

Seksoholizm (uzależnienie od seksu, erotomania) – motywacje oraz elementy ryzyka

Niektórzy naukowcy przekonują, iż win seksoholizmu należy poszukiwać w etapie dzieciństwa. Seksoholicy przeważnie wywodzą się spośród rodzin dysfunkcyjnych (w których rodzice byli uzależnieni od leków odurzających, alkoholu lub od stosunku seksualnego, w której stosowano przemoc psychiczną itp.). Takie dzieciństwo przeważnie wywoła do wrażenie wyobcowania, lęku, małego poczucia własnej wartości, nieufności względem obcych i nieumiejętności wchodzenia w pełne stosunki międzyludzkie, jakie są niezwykle ważnym elementem zagrożenia wzrostu seksoholizmu w dojrzałości. Również z badań wynika, iż kobiety uzależnione od seksu w dużej części były wykorzystywane seksualnie w dzieciństwie. Patologiczne wzmożenie aktywności fizycznej oraz zbytnie zainteresowanie seksem może stanowić problem osób już uzależnionych, np. od alkoholu i/lub narkotyków lub hazardu. Poza owym seksoholizm może współistnieć z odmiennymi schorzeniami emocjonalnymi, np. stanami lękowymi lub depresją. lękowymi lub depresją. Kompulsywne zachowania fizyczne potrafią stanowić również efekt kolei w umyśle, np. zniszczenia części umysłu winnych za reakcje seksualne, zachwiania harmonii neuroprzekaźników w mózgu, jakie odpowiadają za regulację nastroju (serotoniny oraz dopaminy). Przyczyną seksoholizmu potrafią być także dolegliwości neurologiczne, np. stwardnienie rozsiane, i wahania poziomu hormonów płciowych. Zwiększenie popędu płciowego widziane jest również przy osłabieniu płatów czołowych oraz ciała migdałowatego w mózgu (tzw. zespół Klüvera oraz Bucy’ego).

SeksoholizmSeksoholizm (uzależnienie od seksu, erotomania) – objawy

Seksoholik to osoba, która coraz częściej decyduje się na zachowania seksualne, aż w efekcie traci władzę nad nimi, nie potrafi ich odrzucić, pomimo niekorzystnych konsekwencji takiego postępowania. W związku z owym osoby uzależnione od seksu coraz częściej chcą współżyć, najlepiej z innymi partnerami, zawsze dążą do szansy, żeby człowieka poderwać, pomimo że wiedzą, iż efektami takiego postępowania potrafi stanowić rozpad związku oraz rodziny, strata pracy oraz autorytetu otoczenia, a choćby zakażenie się chorobą przekazywaną drogą płciową (np. HIV). Po akcie seksualnym seksoholik stara się względnie szybko porzucić partnera/partnerkę. Przeważnie wstydzi się oraz odczuwa poczucie winy. Poza tym zachowania fizyczne mogą powodować u niego doznanie rozpaczy oraz opuszczenia. Seksoholik zdaje sobie sprawę ze własnego nałogu, cierpi z jego powodu oraz może chociażby robić próby „odstawienia”, ale zazwyczaj kończą się one faktycznie, gdy w wypadku nowych nałogów. Osoba chorobliwie uzależniona od seksu odczuwa bowiem wszelkie przejawy „niedoboru”: silne bóle mięśni, rozdrażnienie, panikę, brak uwagi, depresję, i chociażby samobójcze myśli. Pomoc może przynieść jedynie rozpoczęcie aktywności seksualnych.

Seksoholizm (uzależnienie od seksu, erotomania) – leczenie

Seksoholik porady może poszukiwać u psychiatry, psychoterapeuty, specjalisty uzależnień czy seksuologa. Lekarstwem dla seksoholika jest psychoterapia (odpowiednio kuracja poznawczo-behawioralna). W trakcie kuracji pacjent zapoznaje się m.in. z tworzeniem silnego związku, nawiązywania silniejszych relacje z ludźmi oraz radzenia sobie z kłopotami oraz strachem. Do rehabilitacji warto włączyć partnera osoby uzależnionej. Poza tym u pewnych pacjentów powinny wykorzystane preparaty. Z kolei w Stanach Zjednoczonych, gdzie seksoholizm został dużo wcześniej opisany aniżeli w Polsce (już w latach 70.), wykorzystuje się taką samą terapię, gdy w wypadku alkoholików, czyli 12 kroków odstąpienia od nałogu.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ